Fesleğenler tüterse pencereden

dünya, iki kutupluymuş aslında.
henüz öğrendim bunu.
fesleğenler tüterse,
bir kedi atlarsa pencereden caddeye
hüzünle yaşamanın sevincini anlatmak isterim
bakıp göremeyen gözlere

"güzel olması için birşeyin
aksayan bir yanı olmalıdır."
demişti bir dostum
henüz ortada yokken cenazemi alıp
gidebilsem buralardan
ötelere ve kılsam namazımı kendi başıma
desem iyi bilirdim rahmetliyi
söylensem ne iyi adamdım ben diye
olur mu ki böyle bakışları hayatın
ya öyle nakışları olaydı?

öyle bir zaman geldi ki artık
fesleğenle reyhanın ayırdına varamaz oldum

öyleyse bu akşam üstü,
gidiyorken bu topraklı yoldan
o kararan ufuk çizgisinden ötede biryerde
ışık yanmıyorsa eğer
soğuktan düşüp bayılacaksam sonunda
bir ateş yakacak mecalim kalmayacaksa
bir dost bulamayacaksam
kurt uğultularından başka
gitmiyorum işte burdayım
gidemiyorum.


Mehmet ELÇİN
18 Şubat 2008 Çarşamba