bezerim bahçemi ben
olmayan tohumlarım ve çiçeklerimle
sensiz olmayan dünyalarda gezerim.
serveti süreksiz olan yaz
mevsimlerin güzeli olup ve yaşanan
kışa doğru atılır tohumları
ayrılığın ve çözgün bekaretin.
mahpuslaşma beni ne olur!
temiz şakaklarım var ve mahçuplarım.
kimi katıksız horlayarak yazan çareyi,
harlayıp, parlatan kalaycı gözlerini kimi,
kimi ipi göğislemiş ve bozmuş bekaretini.
zamansız kalmamış mekanın bir zerresi
kimi ruhlar hazırlayıp sessizliği kente göçmüş
belki bin küskün ve kederli
bir diğeri yanılgı içinde omuzları ıslak
sıkışıp kalmış zaman bir tren vagonunda,
cesetler toplanmış kokusu çıkmak üzre.
şaşkın düşünceler ve ikindi mahmurluğu,
benim öteki yüzüm ve kastımın sağlamlığı.
Mehmet Elçin
10 Eylül 2005 Cumartesi
Kütahya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder